Eric Cantona

BIOGRAFIA

Eric Cantona był być może najbardziej wpływowym piłkarzem na Wyspach Brytyjskich w latach 90. XX wieku. Ten charyzmatyczny, kreatywny i posiadający wspaniałą wizję gry zawodnik zdecydowanie najczęściej spośród wszystkich zawodników Manchesteru United nazywany był przez kibiców „geniuszem”.

„The King” („Król”), bo tak równie często określano Francuza, zasłynął wśród kibiców niebanalnymi sztuczkami technicznymi, dryblingami, lobami, niesamowitą umiejętnością kontrolowania piłki oraz ogromną wolą walki. Większość kibiców „Czerwonych Diabłów” umieszcza go w galerii najjaśniejszych gwiazd w historii, obok takich sław jak George Best czy sir Bobby Charlton.

Cantona trafił na Old Trafford w dniu 27 listopada 1992 roku. Przeniósł się do Manchesteru z Leeds United i kosztował okrągły milion funtów. Po raz pierwszy w meczu ligowym koszulkę z herbem Man Utd na piersi założył w dniu 6 grudnia 1992 roku, w wygranym 2:1 pojedynku z Manchesterem City. Pierwszego gola w klubie strzelił trzynaście dni później, podczas zremisowanego 1:1 meczu z Chelsea.

Wspaniała postawa Cantony doprowadziła „Czerwone Diabły” do mistrzostwa Anglii, pierwszego od 26 lat. To był jednak dopiero początek sukcesów wielkiego Francuza na Old Trafford. W kolejnym sezonie charyzmatyczny piłkarz pomógł klubowi zdobyć podwójną koronę. Był najskuteczniejszym napastnikiem drużyny z Manchesteru – w lidze strzelił 18 bramek, dokładając dwa trafienia w finale FA Cup przeciwko Chelsea (4:0). Rola kreatywnego geniusza i serca najlepszej drużyny w Anglii zaowocowała tym, że Stowarzyszenie Zawodowych Piłkarzy (Professional Footballers Association) uznało Cantonę Najlepszym Piłkarzem Roku w angielskiej Premier League.

Obok wyjątkowych umiejętności sportowych, Cantona był piłkarzem nie rzadko tracącym nerwy i mającym problemy z dyscypliną. Podczas jednego ze spotkań Ligi Mistrzów został wyrzucony z boiska za nazwanie sędziego oszustem. Ukarano za to Francuza czteromeczowym zawieszeniem. W sezonie 1994/1995 „The King”, w ciągu zaledwie pięciu dni został dwukrotnie (!) wyrzucony z boiska. Doszło do tego podczas pojedynków ze Swindon Town oraz Arsenalem. Spotkało się to z karą zawieszenia na pięć spotkań.

Najsłynniejszy wybryk Cantony odnotowany został jednak w dniu 25 stycznia 1995 roku, w trakcie meczu z Crystal Palace na Selhurst Park. Cantona, chwilę wcześniej wyrzucony z boiska, kierował się w stronę szatni. Gdy jednak usłyszał obraźliwe hasła pod jego adresem, wykrzykiwane przez jednego z kibiców rywali, Francuz bez zastanowienia podbiegł do barierki zabezpieczającej i zaatakował go. W konsekwencji Francuz został na dziesięć miesięcy odsunięty od gry przez Football Association, a także ukarany grzywną w wysokości 10 tysięcy funtów. Dodatkowo sąd skazał zawodnika na 120 godzin robót społecznych.

W marcu 1995 roku Francuz przedłużył umowę z Manchesterem United o trzy lata. Do gry powrócił w dniu 1 października 1995 roku i od razu zdobył gola w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Liverpoolem. Z Cantoną w składzie zdecydowanie wzrosły szanse „Czerwonych Diabłów” na zdobycie trzeciego w ostatnich czterech latach mistrzostwa. Niedługo później Francuz został wybrany nowym kapitanem zespołu.

Zwycięstwo nad Middlesbrough, odniesione w ostatnim spotkaniu sezonu ligowego, zapewniło klubowi mistrzostwo Anglii. Niecałe dwa tygodnie później były napastnik Leeds miał poprowadzić zespół do zwycięstwa w finale FA Cup, w którym Manchester United mierzył się z Liverpoolem. Napastnik przesądził o losach pojedynku, strzelając decydującego gola w 86. minucie meczu. „Czerwone Diabły” wywalczyły drugi dublet, a Cantona stał się pierwszym zagranicznym zawodnikiem, który w roli kapitana poprowadził drużynę do zwycięstwa w finale Pucharu Anglii.

W 1996 roku, jako pierwszy gracz Man Utd od czasów George’a Besta, Eric Cantona został uhonorowany tytułem Piłkarza Roku w Premier League, w opinii Stowarzyszenia Dziennikarzy Piłkarskich (Football Writers’ Association). W Anglii szybko okrzyknięto Francuza geniuszem, natomiast na Old Trafford uzyskał on status piłkarskiego boga. W ojczyźnie tymczasem uważany był po prostu za bardzo dobrego zawodnika – rodacy nie potrafili wymagać z pamięci jego pozaboiskowych wybryków, które cieniem kładły się na niezwykłe umiejętności sportowe.

W sezonie 1996/1997 Cantona po raz kolejny poprowadził Manchester United do mistrzostwa Anglii. „Czerwone Diabły” dotarły także do półfinału Ligi Mistrzów. Niedługo po zakończeniu rozgrywek Cantona wprowadził całą piłkarską Wielką Brytanię w osłupienie, ogłaszając, że w trybie natychmiastowym kończy profesjonalną karierę. Decyzja była szokująca tym bardziej, że Francuz zaledwie kilka dni wcześniej skończył 30 lat i dopiero wchodził w najlepszy piłkarski wiek…

Informacje

Narodowość: Francja
Data urodzenia: 24 maja 1966 r.
Miejsce urodzenia: Marsylia

Poprzedni klub: Leeds United
Kwota transferu: 1,2 mln funtów

Lata w Man Utd: 1992 – 1997
Debiut: 6 grudnia 1992 r. – Man City (D) 2:1
Występy: 185
Bramki: 82

Następny klub: zakończenie kariery
Kwota transferu: nie dotyczy

Sukcesy

Sezon Rozgrywki
1996/1997 Mistrzostwo Anglii
1996 Tarcza Dobroczynności
1995/1996 Puchar Anglii
1995/1996 Mistrzostwo Anglii
1994 Tarcza Dobroczynności
1993/1994 Puchar Anglii
1993/1994 Mistrzostwo Anglii
1993 Tarcza Dobroczynności
1992/1993 Mistrzostwo Anglii

Kariera

Sezon Wystę™py Bramki
1996/1997 50 (0) 15
1995/1996 38 (0) 19
1994/1995 25 (0) 14
1993/1994 49 (0) 25
1992/1993 22 (1) 9
Łącznie 184 (1) 82