BIOGRAFIA
Urodzony w Ilford, zachodniej dzielnicy Londynu , Paul Emerson Carlyle Ince. Jeden z najlepszych angielskich piłkarzy lat 90′, pierwsze piłkarskie kroki stawiał w akademii West Ham United, do której dołączył w 1984 r. To stamtąd wyruszył na podbój Anglii, a jak się okazało wiele lat później – również Europy.
Zadebiutował w dorosłym futbolu podczas wyjazdowego spotkania z Newcastle na St. James Park, 30 listopada 1986 r. Paul nie wspomina zapewne debiutu najlepiej, jako iż jego drużyna przegrała to spotkanie 4:0, on jednak zagrał tylko kilka minut, nie mając wpływu na fatalną postawę swojego zespołu.
Szersza publika dostrzegła utalentowanego anglika dwa lata później, podczas meczu Pucharu Ligi z aktualnym mistrzem Anglii, Liverpoolem, wygranym 4:1. Paul strzelił w tym spotkaniu dwa gole, co nie uszło uwadze skautom młodzieżowej reprezentacji Anglii.
West Ham pomimo niezłej postawy w Pucharze Ligi, nie utrzymał się w lidze, spadając do Division Two. Paul zagrał w drugiej lidze jednak tylko raz, jako iż Sir Alex Ferguson sprowadził anglika na Old Trafford za kwotę 1 miliona funtów. Dla „The Hammers” Ince strzelił 7 goli, w 72 spotkaniach ligowych.
Transfer ten nie przeszedł bez echa w angielskiej prasie, głównie za sprawą zdjęć Ince’a w koszulce Manchester United, które ukazały się w Daily Express, na długo przed transferem.
Zadebiutował na Old Trafford w wygranym 5:1 spotkaniu z Milwall, swoim charakterem, wytrzymałością i dyscyplina taktyczną szybko zdobył serca kibiców, a z klubem już w pierwszym sezonie zdobył Puchar Anglii, pokonując w rewanżowym spotkaniu Crystal Palace 1:0, po uprzednim remisie 3:3.
Kolejne lata, to kolejne sukcesy Ince’a na Old Trafford. Po zwycięstwie nad Barceloną w finale Pucharu Zdobywców Pucharów 2:1, przyszedł czas na Puchar Ligi, który dała wygrana z Nottingham Forrest 1:0. Sezon następny, to w końcu upragnione mistrzostwo Anglii 92/93. Rok później obrona tytułu mistrzowskiego 93/94, oraz ponownie zdobyty Puchar Anglii.
W międzyczasie Paul otrzymał również powołanie do kadry Albionu. Zadebiutował w Santander, podczas przegranego towarzyskiego spotkania z Hiszpanią. Nie przeszkodziło mu to jednak, w wywalczeniu sobie pewnego miejsca w drużynie, co skutkowało 55 występami w reprezentacji okraszonymi dwoma golami w kolejnych ośmiu latach.
Sezonu 94/95 nie może zaliczyć do udanych, jako że tytuł z Old Trafford powędrował na Ewood Park, do tamtejszego Blackburn. Posucha w trofeach nie trwała jednak długo, juz w sezonie 95/96 Ince wraz z Manchesterem United ponownie wywalczył mistrzostwo, było to jak się okazało, jego ostatnie w koszulce z diabłem na piersi.
Paul podobno zapragnął nowego wyzwania, twierdząc iż z United wygrał wszystko co się dało, kusiła go perspektywa opuszczenia zimnych i deszczowych wysp. Pragnienia Ince’a nie szły jednak w parze z pragnieniami Sir Alexa Fergusona, któremu pomysł ten, nie przypadł do gustu, co rzekomo miało zakończyć się konfliktem obu panów. Sytuację wykorzystał Inter Mediolan, który wykładajać 7.5 miliona funtów, sprowadził anglika na Giuseppe Meazza. Na Old Trafford grał przez sześć lat, 206 razy zakładając koszulkę z diabłem na piersi w rozgrywkach ligowych, oraz strzelając 24 gole.
We Włoszech spędził dwa lata. Nie zawojował Serie A występując w 54 spotkaniach, i zdobywając 10 bramek. Po upływie dwóch lat, Paul pomimo oferty nowego, lepszego kontraktu, zdecydował się opuścić Inter na rzecz Liverpoolu, który zapłacił za niego 4 miliony funtów. Transfer ten wywołał spore poruszenie na wyspach, ze względu na relacje na linii Manchester United – Liverpool FC.
Na Anfield, tak jak na Giuseppe Meazza, anglik spędził dwa lata, występując w 65 spotkaniach, strzelając 14 goli. Kolejnym przystankiem w karierze Ince’a, było Middlesbrough, gdzie grał przez trzy sezony. Sprowadzony za 1 milion funtów, wystąpił w barwach „The Boro” 93-krotnie, zdobywając dla nich 7 goli.
Po trzech sezonach na Riverside, na zasadzie wolnego transferu przeszedł do Wolverhampton. Pierwszy jego sezon w drużynie w Wolves, był jednocześnie ostatnim na boiskach Premier League. W drużynie tej spedził 4 sezony, występując 115 razy, i zdobywając 10 bramek. Wolves było ostatnim poważnym przystankiem w jego karierze, w Swindon czy Macclesfield Town, wystąpił raptem 4-krotnie.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej, postanowił spróbować swoich sił jako menadżer, do tej pory jednak bez większych sukcesów, prowadząc takie kluby jak Macclesfield, Milton Keynes, Blackburn Rovers, Notts County, czy Blackpool.
Informacje
Narodowość: Anglia
Data urodzenia: 21 października 1967 r.
Miejsce urodzenia: Ilford
Poprzedni klub: West Ham United
Kwota transferu: 1,3 mln funtów
Lata w Man Utd: 1989 – 1995
Debiut: 16 września 1989 r. – Millwall (D) 5:1
Występy: 281
Bramki: 29
Następny klub: Inter FC
Kwota transferu: 7 mln funtów
Sukcesy
| Sezon | Rozgrywki |
| 1994 | Tarcza Dobroczynności |
| 1993/1994 | Puchar Anglii |
| 1993/1994 | Mistrzostwo Anglii |
| 1993 | Tarcza Dobroczynności |
| 1992/1993 | Mistrzostwo Anglii |
| 1991/1992 | Puchar Ligi |
| 1991 | Superpuchar Europy |
| 1990/1991 | Puchar Zdobywców Pucharów |
| 1990 | Tarcza Dobroczynności |
| 1989/1990 | Puchar Anglii |
Kariera
| Sezon | Występy | Bramki |
| 1994/1995 | 48 (0) | 6 |
| 1993/1994 | 56 (0) | 9 |
| 1992/1993 | 47 (0) | 6 |
| 1991/1992 | 44 (3) | 3 |
| 1990/1991 | 47 (0) | 3 |
| 1989/1990 | 34 (2) | 2 |
| Łącznie | 276 (5) | 29 |