Gary Neville o sekrecie transferowej strategii sir Aleksa Fergusona

Sky Sports Damian Domitrz
Zmień rozmiar tekstu:

Legendarny menedżer klubu z Old Trafford, sir Alex Ferguson, zasłynął nie tylko ze zdobywania wielu trofeów, ale również ze znakomitej strategii transferowej, która pozwoliła mu ściągać do Manchesteru United najlepszych piłkarzy. Gary Neville na łamach Sky Sports zdradził tajniki negocjacyjnych umiejętności szkockiego szkoleniowca.

Gary Neville wyjaśnił, w jaki sposób były menedżer Manchesteru United działał w ramach trzech odrębnych kategorii, tworząc „wolną taśmę produkcyjną” transferów do klubu i z klubu. Taka strategia pomogła Szkotowi w odniesieniu olbrzymich sukcesów w trakcie 27-letniej kariery na Old Trafford.

– Były trzy kategorie. Jego polityka polegała przede wszystkim na promowaniu młodych zawodników. To był dla niego priorytet, zanim spoglądał na rynek transferowy.

– W następnej kolejności było szukanie najlepszych w ramach Premier League. Tych, którym mógł zaufać, którzy wciąż mieli szansę na rozwój oraz tych, którzy pozostaną na dłuższy czas w klubie. Przykłady: Gary Pallister, Steve Bruce, Wayne Rooney, Rio Ferdinand, Robin van Persie.

– Dopiero w ostatniej kolejności pragnął odkrywać talenty na międzynarodową skalę, które mogłyby trafić na Old Trafford i rozwinąć się do statusu wspaniałego piłkarza. Przykłady: Nemanja Vidić, Peter Schmeichel, Patrice Evra, Cristiano Ronaldo, Ole Gunnar Solskjaer.

– Bardzo rzadko zapędzał się do kupowania plejady gwiazd. Nie odbiega to zbyt daleko od obecnej strategii Pepa Guardioli w Manchesterze City.

– Jeśli chodzi o sprzedaż zawodników, pozbywał się każdego, kto nie był wystarczająco dobry lub kwestionował jego kontrolę. Prezentował w takich przypadkach bezwzględność.

– Strategia United wyglądała jak bardzo powolna taśma produkcyjna. Kilku trafiało do klubu, a kilku z niego odchodziło. Nigdy więcej niż garstka w jednym sezonie. Nigdy nie przeprowadził masowej adaptacji składu.

– Kontrolował to. Miał do dyspozycji sześciu lub siedmiu młodych zawodników, dziesięciu w średnim wieku oraz trzech czy czterech po trzydziestce. Każdy klub, który posiadał dynastię, miał taką stabilizację wśród piłkarzy.

Komentarze

Podobne wpisy

Najnowsze