Analiza The Athletic: co Edinson Cavani jest w stanie zaoferować Man Utd na boisku

Edinson Cavani w meczu z Chelsea zaliczył debiut w koszulce Manchesteru United. To dopiero początek jego przygody w klubie z Old Trafford. Dziennikarz The Athletic, Carl Anka, dokonał analizy gry urugwajskiego napastnika, przedstawiając mocne i słabe strony 33-latka.

Analiza Carla Anki z The Athletic – pisownia oryginalna

Wierzcie lub nie, ale Edinson Cavani w dzieciństwie miał przezwisko „Baldy„ [po polsku „łysy„ – wyj. red.]

Nowy nr 7 Manchesteru United miał długą i pełną przygód karierę. Zainspirowany w dzieciństwie przez Gabriela Batistiutę (stąd ta fryzura) Cavani przeszedł drogę od próby strzelenia bramki w finale młodzieżowych rozgrywek, by wygrać lody, do meczów w Lidze Mistrzów i stania się ulubieńcem ultrasów Paris Saint-Germain.

Manchester United ma nadzieję, że Cavani wniesie wiele do drużyny, podobnie jak to miało miejsce ze Zlatanem Ibrahimoviciem, kiedy też przyszedł na Old Trafford za darmo z PSG w 2016 roku. Jest ultraprofesjonalistą, ciężko pracuje i może stać się wzorem dla Marcusa Rashforda i Anthony’ego Martiala.

Jednak, co Cavani jest w stanie zaoferować Manchesterowi United na boisku? Pozwólcie, że przeprowadzimy was przez taktyczny przewodnik tego, czego można się po nim spodziewać…

Dobre strony

Przygoda Cavaniego w PSG to zmiana pozycji oraz profilu taktycznego. Dołączając do francuskiego klubu w sezonie 2013/2014, Urugwajczyk przez pierwsze trzy kampanie grał szeroko w systemie 4-3-3. Jego ulubioną pozycję na środku zajmował Ibrahimović. Kiedy Szwed przeszedł do Manchesteru United w 2016 roku, Cavani w końcu przeniósł się na środek, strzelając 49 bramek w 50 spotkaniach w sezonie 2016/2017.

Przybycie Neymara oraz Kyliana Mbappe w sezonie 2017/2018 sprawiło, że czasami był Batmanem, a czasem Robinem w ataku PSG. Mimo to, nadal był ulubieńcem kibiców francuskiego giganta. Największa grupa ultrasów Paris Saint-Germain – Collectif Ultras Paris – czasami byli określani jako „Cavani Ultras Paris”.

Pozycja Cavaniego często ulegała zmianie, ale nowy nr 7 zawsze był goleadorem. Zerknijmy na tablicę prezentującą liczby Urugwajczyka w Ligue 1 w ostatnich sezonach. Zestawienie zawiera także statystyki Ibrahimovicia w Manchesterze United w kampanii 2016/2017.

– Jego dwiema największymi zaletami jest zdolność do strzelenia bramki jednym dotknięciem oraz jego oddanie. Jest jednym z najlepszych graczy w Europie pod względem strzałów z woleja oraz główki – mówił Yves Leroy, dziennikarz „Le Parisien„.

Są jednak pewne zastrzeżenia: w Ligue 1 Cavani miał zapewnioną liczbę okazji do zdobycia bramki, a napastnik takiej klasy musi strzelić minimum 20 goli w sezonie, zwłaszcza będąc jednym z wykonawców rzutów karnych. Jego zdolność do utrzymania strzeleckiej formy mimo przechodzenia na skrzydło i grania drugich czy trzecich skrzypiec za Neymarem i Mbappe sugeruje, że jest w stanie mentalnie dostosować się do różnych sytuacji i scenariuszy. Pod koniec sezonu 2017/2018, 31-letni Cavani znalazł sposób, by trafić do siatki każdego rywala w lidze.

Gdy bliżej przyjrzymy się sezonowi 2018/2019 to zauważymy, że 32-letni Cavani, mimo wieku, potrafił rywalizować z najlepszymi. Poniższy wykres wykorzystuje bogactwo danych statystycznych z analiz Smarterscout, aby stworzyć ocenę gracza w kilku kluczowych elementach. Model Smarterscout dzieli elementy gry zawodnika na różne wskaźniki: wydajność, umiejętności, styl. Korzysta z zaawansowanych wskaźników, które w ogólnym rozrachunku dają wynik w przedziale od 0 do 99. Podobnie jak w przypadku ocen zawodników w grze FIFA, jednak z wykorzystaniem rzeczywistych danych.

Jak pokazuje wykres, jeśli Cavani jest zdrowy i gra, to regularnie strzela bramki. Urugwajczyk strzelił 22 gole w 23 występach w sezonie, kiedy występował na środku ataku i kiedy jego relacja z Neymarem pogorszyła się po kłótni o rzut karny w meczu przeciwko Lyonowi. Jego pozycja na boisku pomogła kreować okazje dla Brazylijczyka, Mbappe, Di Marii czy innych zawodników.

Kluczową sprawą, kiedy rozważamy styl Urugwajczyka jest miejsce, w którym dorastał. W przeciwieństwie do metropolii Montevideo, jego rodzinne Salto jest często określane, jako wymagająca okolica, nieprzewidywalna, zmuszająca często jej mieszkańców do szybkich reakcji. Podobnie jak jego partner z reprezentacji, również urodzony w Salto, Luis Suarez, Cavani wyróżnia się częstym strzelaniem bramek, swoim niesamowitym ruchem do piłki oraz imponującą obroną.

– Fizycznie jest jak potwór i nigdy nie przestaje przeszkadzać defensorom rywali, co sprawiło, że stał się tak popularny w PSG – mówi pisarz oraz dziennikarz, Tom Williams.

– Na boisku, potrafi poświęcić się za drużynę – dodaje Leroy. – Jest dobrym obrońcą i jest pierwszym, który sprintem biegnie w kierunku pola karnego rywali w kontrataku.

Gorsze strony

O ile 32-letni Cavani był w stanie rywalizować z najlepszymi, to 33-letni Cavani może mieć już problem. Napastnik zaliczył siedem spotkań w zeszłym sezonie z powodu kontuzji. W jego miejsce wskoczył wypożyczony Mauro Icardi, który przejął jego czas gry.

Cavani otrzymał pseudonim „El Matador„ podczas swojego pobytu we Włoszech ze względu na jego ciąg na bramkę, jednak The Athletic określiłoby go raczej, jako „płodny przez małe p„.

– Świetnie pokazuje się na pozycjach, ciągle szukając luk, jednak ma się wrażenie, że jego wykończenie jest najlepsze, kiedy nie musi myśleć, co zrobić z piłką – mówi Williams. – Również wydaje mi się, że jest trochę podobny do Wayne’a Rooneya – zastyga, kiedy nie gra regularnie.

Obecny Cavani powinien być w stanie wykańczać akcje do pewnego stopnia oraz kreować je dla innych graczy, przy pomocy swojej umiejętności utrzymania się przy piłce oraz prostego jednego czy dwóch podań, jednak jest mniej zdolny do kreowania sobie pozycji do strzału za pomocą dryblingu. Spodziewaj się, że artykuły na temat Urugwajczyka będą zawierać takie zdania jak: „Alex Telles dośrodkował w kierunku Cavaniego, który strzelił głową”, a nie: „Cavani zebrał piłkę 30 metrów przed bramką i przejechał slalomem przez obronę przeciwnika i trafił w róg bramki”.

Jest napastnikiem, który dodaje kropkę lub wykrzyknik, a nie kimś, kto sam pisze całe zdanie. Źródło bliskie PSG wyobraziło sobie najlepszą pozycję Cavaniego w United jako mentora w ośrodku treningowym, pomagającego Martialowi i Rashfordowi w opracowywaniu nowych sposobów rozbijania zespołów, które siedzą głęboko, zamiast samodzielnego wykonywania wspomnianej pracy.

Oprócz tego, chociaż Cavani jest uważany za bezinteresownego oraz ciężko pracującego i często jest chwalony za swoje wysiłki w defensywie, szczególnie na skrzydłach, może być odrobinę zbyt daleko idącym poproszenie 33-letniego napastnika z ponad 700 występami w seniorskiej karierze o bycie bardziej dynamicznym w pressingu, podobnie jak to robi ofensywna trójka w Liverpoolu. Napastnik jest w stanie wyczuć, że ktoś źle zagra piłkę i szybko ją przejąć, nie boi się biegać i przeszkadzać przeciwnikowi, ale może nie być najlepszą opcją, aby poprowadzić skoordynowany zespół.

Dziwactwa

Problem z nadzieją, że Cavani będzie miał wpływ podobny do pierwszego sezonu Ibrahimovica w Anglii, to fakt, że United zajął szóste miejsce w lidze w kampanii 2016/2017.

Tak, Szwed zapewnił cenny atut jako szef szatni i strzelił ważnego gola w finale Pucharu Ligi w tamtym sezonie, ale styl gry Ibrahimovicia z dominacją posiadania piłki spowodował zderzenie stylów gry w porównaniu z pozostałymi atakami United. „Czerwone Diabły” musiałyby nieustannie podawać piłkę napastnikowi, gdyby chciały go wciągnąć do gry, nawet jeśli byłoby to szkodliwe dla innych graczy na skrzydłach lub jeśli Szwed miał zły dzień gry. Cavani nie jest do końca Ibrahimoviciem (jego ruchy, gdy nie ma piłki, są dużo lepsze, nawet jeśli przyjęcie piłki przez Szweda jest bardziej wyrafinowany), ale jeśli United zechce korzystać z mocnych stron Urugwajczyka, będą musieli pójść na ustępstwa dla jego stylu gry.

Porównajmy wykres Cavaniego z tym wykresem Martiala z sezonu 2019/2020. Większe liczby Francuza w zakresie „posiadania piłki i dryblingu” oraz „progresywnych podań” (progresywne podanie to podanie, które przesuwa grę do przodu o minimum 10 metrów) wskazuje na napastnika, który angażuje się w bardziej bezbramkowe aspekty, gdy jest w posiadaniu piłki, a wyższa „jakość w defensywie” pokazuje napastnika, który broni dużo więcej z przodu, choć w mniej skutecznej jakości.

Porównajmy Cavaniego z Marcusem Rashfordem, który ma podobny wynik, jeśli chodzi o drybling, podania i jakość podczas gry defensywnej. Jednym z powodów, dla których Ole Gunnar Solskjaer puścił Romelu Lukaku, było to, że postrzegał go jako czasami marnotrawnego, czasem nieruchomego napastnika, i chciał, aby United atakował bardziej płynnie dzięki szybkim wymianom piłki. Cavani jest postrzegany jako ulepszenie Odiona Ighalo, a nie zastąpienie Lukaku, ale jego integracja z linią ataku United może nie zakończyć się tak płynnie, jak można by się tego spodziewać.

W rzeczywistości, jeśli porównamy (bardzo ograniczone) liczby Cavaniego z sezonu 2019/2020 z resztą czołowej trójki United, wygląda na to, że może napotkać problemy podobne do Masona Greenwooda.

Obaj gracze są utalentowanymi strzelcami, którzy są w stanie zamienić 25% okazję w 50% i 50% okazję na szansę o wysokim prawdopodobieństwie bramki, ale żaden z nich (a nawet żaden napastnik) nie jest w stanie utrzymać dobrej passy. Kiedy strzelanie goli przez Cavaniego słabnie, jego skłonność do wygodnych podań – skupiających się na funkcjonalności, a nie na myśleniu o parciu do przodu – może sprawić, że reszta ataku będzie mniej widoczna.

– Mogą to być dośrodkowania lub krótkie podania – mówi Leroy. – Możesz obejrzeć jego 200 bramek z PSG, zobaczysz jego styl, tak naprawdę nie chodzi o dośrodkowania. Nawet poza polem karnym lepiej kończy akcję uderzeniem z pierwszej piłki. Jeśli nie robi czegoś instynktownie, to sprawy się komplikują.

To jest coś, co będziemy klasyfikować jako coś pozytywnego, a nie negatywnego. Dobrze zorganizowany zespół spojrzy na Cavaniego i dostrzeże potrzebę posyłania dośrodkowań w jego stronę, aby jak najlepiej wykorzystać jego umiejętności. Niezależnie od tego, czy uważasz, że United to dobrze zorganizowany zespół, zostawimy tobie, kto twoim zdaniem powinien wykonywać te dośrodkowania.

Inne dziwactwa: Cavani jest raczej cichy. Nasze źródło we Francji przedstawia go jako postać „cenioną w szatni”, która w dużej mierze zachowuje dla siebie to, co myśli i koncentruje się na rodzinie, a nie na osobie, która urządza przyjęcia. Napastnik będzie uczył się angielskiego za pośrednictwem specjalnie zaprojektowanego portalu internetowego w czasie swojej izolacji (co jest typowe dla nowych zawodników United tego lata), a jego integracji bez wątpienia pomoże duży kontyngent hiszpańskojęzycznych (Juan Mata, David de Gea, Eric Bailly, Marcos Rojo i Facundo Pellistri) i francuskojęzycznych graczy (Anthony Martial, Paul Pogba).

Inną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest liczba kontuzji, które Cavani odniósł w ostatnich dwóch sezonach, z których jedna miała miejsce w lutym 2019 r., kiedy uderzając piłkę przy rzucie karnym, zrobił to z taką siłą, że nabawił się urazu biodra. To dlatego przegapił pierwszy mecz Ligi Mistrzów przeciwko United i był w stanie zagrać tylko kilka minut w rewanżu (co dziwne, nowy zawodnik klubu z Old Trafford, Telles, kontuzjował się w podobny sposób kilka tygodni później).

Poza tym… * patrzy w lewo, patrzy w prawo, ścisza głos do szeptu *… Urugwajczyk jest dobrze zorientowany w mrocznej sztuce walki o piłkę. Potrafi używać łokci i ramion, aby zdobyć przewagę, a także protestować przeciwko decyzjom sędziego, gdy jest nie po jego myśli. Graeme Souness mógł narzekać na „łacinę”, która padała z ust Martiala pod adresem sędziego, gdy ten postanowił odesłać go do szatni w trakcie meczu z Tottenhamem, jednak to było nic w porównaniu z tym, co nas czeka, gdy zadrze się z Urugwajczykiem.

Znowu dobre strony

Czy Cavani wypali? A może pójdzie w ślady innych, którzy założyli koszulkę z numerem 7?

– To transfer ma sens. United zdobywa głodnego, doświadczonego, zaprawionego w bojach napastnika, który chce coś udowodnić – mówi Williams. – Daje im coś, czego obecnie nie mają i chociaż nie jest towarzyski, jego profesjonalizm prawdopodobnie wywrze pozytywny wpływ na drużynę.

– Błędem byłoby myślenie, że wejdzie do pierwszej jedenastki, zajmie miejsce Anthony’ego Martiala i zdobędzie 30 goli. Jeśli zdobędzie ponad 15 goli, da to Solskjaerowi możliwość zmieniania ustawień, a jego praca w szatni oraz na treningu będzie rozliczona jako sukces.

Manchester United podpisał kontrakt z jednym z najlepszych napastników starszego pokolenia trochę później, niż wielu by sobie tego życzyło, ale w ich nowym nabytku jest wola walki. Czasami nazywany „Baldy„, czasem„ El Matador„, jest jednak nadzieja, że w tym sezonie (przynajmniej) fani Manchesteru United po prostu nazwą Edinsona Cavaniego dobrym napastnikiem.