Paweł Waluś The Athletic kontynuuje swoją serię, w której stara się podpowiedzieć Erikowi Ten Hagowi kto mógłby się sprawdzić w Manchesterze Untied. Trudno powiedzieć czy Holender skorzysta z takiej pomocy, jednak kibice z całą pewnością mogą poznać kilku interesujących zawodników. Oto przegląd prawoskrzydłowych.
Artykuł The Athletic – treść oryginalna
Manchester United potrzebuje drastycznej przebudowy. The Athletic chciałoby pomóc. Oto druga część serii: zakupy dla Ten Haga, gdzie przyglądamy się pozycjom, które nowy menedżer Manchesteru United mógłby chcieć wzmocnić przed sezonem 2022/23. Używamy do tego danych o piłkarzach i sprawdzamy, jak w przeszłości Ten Hag wykorzystywał zawodników na tych pozycjach. Wtedy rekomendujemy kogoś, kto mógłby pasować do United w tej chwili.
W części pierwszej przyglądaliśmy się defensywnym pomocnikom. Część druga poświęcona jest prawoskrzydłowym/napastnikom grającym po tej stronie boiska.
Wszyscy zawodnicy analizowani w tej serii będą sprawdzani przez dane smarterscout, który ocenia piłkarza w skali 0-99, na podstawie tego, jak często wykonuje on daną akcję w porównaniu do innych graczy na tej pozycji (np. odbiory piłki albo przerwanie akcji) lub jak są skuteczni (np. jak skutecznie potrafi napędzić akcję z piłką przy nodze).
Jak grali prawoskrzydłowi w zespołach Ten Haga?
Podczas swojej pracy w Ajaksie, Ten Hag stworzył dwa zespoły:
– W sezonie 2018/19 drużynę, która dotarła do półfinału Ligi Mistrzów w systemie 4-2-3-1
– Obecną wersję, która działa w formie 4-3-3
Dwaj skrzydłowi, którzy grali po prawej stronie w czasie pracy Ten Haga w Ajaksie to: Hakim Ziyech, który pracował z Holendrem od 2017 do 2020 roku oraz Antony w sezonie 2020/21.
Obaj zawodnicy są lewonożni i wolą ustawiać się szeroko w trakcie budowania akcji, aby po otrzymaniu piłki ściąć do środka boiska. Kiedy Ziyech grał w Ajaksie, to często współpracował z prawym obrońcą oraz „dziesiątką”, aby wypracować przewagę na tej części boiska, a potem przerzucić piłkę na drugą, odkrytą stronę.
Happy Birthday, Hakim Ziyech! 🎈
This will never get old 🥰🥰🥰#UCL | @AFCAjax pic.twitter.com/ARbtpBj1fV
— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) March 19, 2019
Antony wydaje się trochę bardziej przywiązany do swojej pozycji, jednak jeśli weźmiemy pod uwagę styl gry obu zawodników, to sensownie byłoby założyć, że Ten Hag chce, aby gracz na prawym skrzydle operował jako drugi kreator akcji bramkowych dla zespołu. Zarówno Ziyech, jak i Antony, potrafią ominąć bocznych obrońców dryblingiem. Z tej pozycji mogą ściąć do środka, aby oddać strzał lub też zagrać piłkę do jednego z licznie atakujących zawodników, jak to było w zwyczaju Ajaksu.
Prawoskrzydłowy Ten Haga musi być po pierwsze, dynamicznym kreatorem i po drugie, sprytnym zdobywcą bramek.
Kto może zagrać w United na prawym skrzydle w następnym sezonie?
Na papierze, United ma wielu zawodników, którzy mogą operować po prawej stronie. W praktyce można zrozumieć, czemu klub chciałby latem pozyskać kogoś na tę pozycję.
Jadon Sancho został kupiony za 73 miliony funtów rok temu i miał zająć prawe skrzydło u Ole Gunnara Solskjaera w formacji 4-2-3-1. Sancho większość sezonu 2021/22 spędził na lewej stronie, ponieważ jego styl gry wymaga ambitnego bocznego obrońcy za plecami (Luke Shaw na lewej vs Aaron Wan-Bissaka na prawej).
To co Sancho osiągnął na lewej stronie boiska było… Ok.
Wielka umiejętność Sancho – drybling – była jasno widoczna w trakcie krótkich przebłysków w zeszłym sezonie. Jego wynik xG w progresji piłki (88 na 99) sugeruje piłkarza, który wie jak dostarczyć piłkę w niebezpieczną strefę, natomiast jego wyniki utrzymania i dryblingu (60 na 99) pokazują nam zawodnika, który ponadprzeciętnie porusza się z piłką przy nodze. Sancho jednak nie próbował rajdów w głąb pola karnego tak często, jak chciałaby tego jego drużyna.
Problemy z kontuzjami oraz wspólne kłopoty całego Manchesteru United sprawiają, że pierwszy sezon Sancho w seniorskiej lidze angielskiej zostanie zapamiętany jako rozczarowanie. Jest prawdopodobne, że zobaczymy więcej jego niezaprzeczalnego talentu w drugim sezonie, jednak piłkarz, klub, menedżer (i którykolwiek obrońca będzie grał za jego plecami) muszą o to zadbać. Sancho nie jest piłkarzem, którzy najszybciej porusza się z piłką przy nodze, ale często najszybciej wie, co najlepiej z nią zrobić.
Pod koniec sezonu Anthony Elanga wyrósł u Ralfa Rangnicka na najchętniej wybieranego prawoskrzydłowego. Największą przewagę, którą miał Elanga nad swoimi rywalami, był wybór tego, jak kreować okazje.
Dowodem jest wysoki wynik tego, ile razy przyjmował piłkę w polu karnym rywala (85 na 99). 20-latek lubił wbiegać za plecy rywala, a nie czekać, aż piłka zostanie zagrana pod jego stopę. To użyteczna umiejętność, biorąc pod uwagę, że w przyszłym sezonie w składzie znajdzie się przynajmniej dwójka z Cristiano Ronaldo, Bruno Fernandesa i Sancho. Jednak w wielu spotkaniach zakończonego sezonu Elanga miał spore problemy z ograniem piłkarzy rywala.
Elanga musi jeszcze wykazać talent do kreatywnych podań i dryblingów, której klub z Bix Six wymaga od swojego podstawowego skrzydłowego. Jego chęć do powrotów i obrony jest godna pochwały, jednak zdarzały się spotkania, kiedy jego próby odbioru były bardzo mało efektywne.
Marcus Rashford również jest opcją na prawe skrzydło, ale to nie jest jego najlepsza pozycja. Rashford wykazał umiejętność wbiegania za plecy defensywy rywali, kiedy grał po prawej stronie (częściej w sezonie 2020/21 niż 2021/22) i potrafi także dobrze dośrodkować z tej części boiska. Jeśli Ten Hag będzie chciał ustawić go na tej pozycji, to Rashford najlepiej spisuje się, gdy gra tam całe spotkanie niż kiedy dostaje swobodę zmiany stron na boisku.
Powracający z wypożyczeń Amad oraz Facundo Pellistri to także opcje dla Ten Haga, jednak zarówno pobyt w Rangersach, jak i w Alaves nie napawały optymizmem w sezonie 2021/22. Obaj zawodnicy mogli skorzystać na okazjach do gry poza United, aby nadal się rozwijać.
Jeśli United będą kogoś szukać na tę pozycję, to chcieliby gracza, kto wyprzedzi Elangę i innych w ataku i będzie potrafił rywalizować z Sancho o wyjściowy skład.
Jeśli – z jakiegoś powodu – United będzie chciał być oszczędny latem, to może uniknąć kupowania drogiego skrzydłowego i zamiast tego zainwestować w odpowiedniego prawego obrońcę, a potem poprosić Sancho, aby powtórzył swój wynik z sezonu 2019/20 (17 goli i 16 asyst w Bundeslidze dla Borussi Dortmund).
Zacznijmy od… Antony’ego
To by miało sporo sensu, gdyby Ten Hag wziął Antony’ego razem ze sobą do Premier League.
Oto co nam mówi wykres poniżej:
– Antony bardzo dobrze utrzymuje piłkę (83 na 99) i potrafi także zagrać dłuższą piłkę w głąb pola (64 na 99). Umie również rozsądnie budować akcję krótszymi podaniami (66 na 99).
– Nie miga się on od obowiązków defensywnych, kiedy traci futbolówkę. Jego intensywność obronna (73 na 99) pokazuje, że zbliża się do swojego rywala, kiedy jest to wymagane. Wysoki wynik odbiorów i przerwań akcji (81 na 99) sugeruje, że nie biega za człowiekiem z piłką jak kurczak bez głowy. W jego próbach odbiorów jest jakiś pomysł.
Jeśli spojrzymy na okazje, które Antony kreował w ostatniej edycji Ligi Mistrzów, to będziemy mieć dobry wgląd w jego styl gry. Skrzydłowy lubi wycofać piłkę tuż przed pole karne lub dośrodkować na bliższy słupek. Wyobraźcie sobie napastników United, którzy otrzymują takie podania…
Antony bardzo dobrze kreuje okazje i sam atakuje w zespole Ajaksu, który lubi kontrolować piłkę i nieustanie naciskać na rywali. United nie robiło żadnej z tych rzeczy w sezonie 2021/22, ale projekt Ten Haga na Old Trafford mógłby skorzystać, gdyby ponownie współpracował on z Brazylijczykiem.
Dlatego wszyscy mówią o… Raphinii
Kiedy ostatni raz analizowaliśmy skrzydłowego Leeds, odkryliśmy zawodnika, który lubi rozpoczynać akcje na prawej stronie boiska, aby potem ściąć do środka pola i powodować zamęt wśród obrońców rywali.
Raphinha ma za sobą trudny sezon 2021/22, w którym często musiał łączyć rolę kreatora oraz zdobywcy bramek w zespole, któremu desperacko brakowało Patricka Bamforda i innych nieobecnych z powodu kontuzji. Mimo to, Brazylijczyk zakończył sezon ligowy z imponującymi liczbami – zdobył 11 goli i dorzucił do tego trzy asysty.
Oto co nam mówi wykres powyżej:
– Raphinha musiał zagrywać wiele „bohaterskich piłek” dla Leeds w zeszłym sezonie, starając się w zasadzie wszystko robić samemu. Jego maksymalny wynik w podaniach progresywnych (99 na 99), połączony z bardzo niskim wynikiem podłączania się do gry (0 na 99) oraz utrzymaniem piłki (3 na 99) po części się konsekwencją stylu gry zespołu, jednak wskazują nam kogoś, kto jest sercem ofensywy danego składu.
– Będzie potrafił zagrać piłkę do przodu w rejony użyteczne dla zespołu. Jego ponadprzeciętny wynik xG z progresji piłki (72 na 99) pokazuje nam zawodnika, którego poproszono o robienie w zasadzie wszystkiego w ofensywie i dobrze wywiązywał się ze swojej pracy.
– Zgodnie ze stylem Leeds, Raphinha był zapracowany również bez piłki przy nodze. Wysokie są wskaźniki jego działań defensywnych, takich jak interwencje, bloki i przerwania akcji (przeszkadzanie w akcji rywala, 82 na 99). Jest również aktywny w pressingu (intensywność w obronie, 78 na 99), a także potrafi przejąć bezpańskie piłki (odbiory piłek i przerwania akcji, 81 na 99). Nie odnosi wielkich sukcesów, kiedy rywal sunie z atakiem (wpływ na obronę, 14 na 99), ale będzie brał udział w akacjach defensywnych od pierwszej do ostatniej minuty.
Podobnie jak Bruno Fernandes w sezonie 2020/21, Raphinha prezentuje styl oparty na wysokim ryzyku i wysokich nagrodach za to, ale okazuje równie wielką pewność siebie – nie traci on odwagi, nawet kiedy akurat jest w gorszej dyspozycji. Spójrzmy na okazje, które wykreował w tym sezonie dla Leeds. Ujmując sprawę delikatnie, zasypywał kolegów piłkami z prawej strony boiska, znajdując sporo swobody w półprzestrzeniach.
Raphinha to zawodnik, który ma odpowiedni talent, aby być gwiazdą wielu najlepszych klubów w Europie. Jednak, jeśli będzie chciał przejść do United – który chce być uznawany za jeden z najlepszych klubów w Europie – być może będzie musiał trochę popracować, zanim na dobre zacznie błyszczeć.
Brazylijczyk potrafi być aktywnym obrońcą bez piłki, ale nie zawsze jest efektywny w pressingu albo wykonywaniu działań defensywnych. To samo można powiedzieć o wielu piłkarzach United, ale jeśli Ten Hag będzie chciał tam ulepić coś na kształt Ajaksu grającego kontr-pressing, Raphinha (i inny zawodnicy United) będzie musiał wykazać chęć uczenia się metod Holendra.
Proszę, poznajcie… Moussę Diaby’ego
Moussa Diaby, skrzydłowy Bayeru Leverkusen, posiada umiejętność pojawiania się w polu karnym rywali, kiedy ci się tego najmniej spodziewają. Spójrzcie tylko na zaprezentowaną poniżej mapę jego strzałów z ubiegłego sezonu.
Jest to zawodnik, który ma swoje ulubione miejsce w polu karnym do oddawania strzałów i potrafi się tam pojawiać z zachwycającą regularnością. Fakt, że zdobył 13 bramek, podczas gdy jego xG wynosiło 7,8 również jest zachwycający. I chociaż wątpliwe jest, aby Diaby potrafił powtórzyć to samo w następnym sezonie, to na pewno prezentuje się on jako obiecujący zawodnik do wykańczania akcji.
Chcecie wiedzieć coś więcej o tym 22-latku z Francji?
Oto co nam mówią kawałki pizzy na grafice poniżej:
– Diaby to utalentowany kreator. Jago wysoki wynik utrzymania i dryblingu (90 na 99) wskazują zawodnika, który lubi mieć piłkę przy nodze, a jego ponadprzeciętne wyniki kategorii ofensywnych (te niebieskie) podpowiadają, że wie on co zrobić z futbolówką w ostatniej tercji boiska.
– Ma ponadprzeciętny wynik utrzymania piłki (57 na 99) i woli zagrywać ją do przodu (podania progresywne, 65 na 99), zamiast rozgrywać krótko (podłączenie się do akcji, 50 na 99). To jednak wynika ze stylu gry Leverkusen, który opiera się na szybkich tranzycjach, a nie długim rozgrywaniu.
– Jest również aktywny przy wykonywaniu interwencji, bloków i wybić (przerywanie akcji rywala, 74 na 99), chociaż nie zawsze jest w tym efektywny (wpływ na defensywę, 23 na 99). To również raczej wskazuje nam styl gry Leverkusen, a nie samą chęć Diaby’ego do działania w obronie. Jak wielu graczy, potrafi on dostosować się i błyszczeć, jeśli otrzyma odpowiedni system gry oraz pozytywne środowisko w szatni.
Trzeba też pamiętać o wszechstronności Diaby’ego. Naturalnie lewonożny, 17 występów w zakończonym sezonie Bundesligi zagrał na prawym skrzydle, gdzie mógł ścinać do środka i strzelać gole. Jednak Diaby równie dobrze wyglądał na lewej stronie, gdzie miał rolę kreatora, podającego w obręb pola karnego.
Słówko na temat… Yeremi’ego Pino
Yeremi Pino był istotnym elementem Villarrealu, który przemaszerował aż do półfinału Ligi Mistrzów. To kolejny wszechstronny gracz, którego być może powinniśmy opisać bardziej jako prawego pomocnika, a nie grającego wysoko skrzydłowego.
Numery na jego wykresie będą nieco zawyżone, jeśli porównamy je do innych prawych pomocników, którzy rozpoczynają swoje akcje w głębi boiska, jak Sancho, Elanga, Antony itd…
Mimo to, oto rzeczy, na które warto zwrócić uwagę:
– Pino jest najbardziej ortodoksyjnym prawoskrzydłowym zawodnikiem na naszej krótkiej liście. Planem A 19-latka, kiedy otrzyma piłkę, jest chęć ominięcia rywala (utrzymanie i drybling, 90 na 99), aby dobiec do linii końcowej i tam wykonać dośrodkowanie lub podanie. Jego wysoki wynik podłączenia się do gry (82 na 99) ukazują nam kogoś, kto lubi podawać krótko i celnie.
– Dobre wyniki utrzymania piłki (76 na 99) oraz niski wynik podań progresywnych (3 na 99) sugerują, że jest to raczej zawodnik rozważny, a nie widowiskowy. Podróż Villarrealu do półfinału Ligi Mistrzów opierała się na wolniejszym rozgrywaniu akcji, niż mają to w zwyczaju inne zespoły z Europy. Pino nie jest zawodnikiem, który natychmiast będzie chciał zagrać futbolówkę do przodu, ale kiedy już to robi, to najczęściej podejmuje dobrą decyzję (dowodem są jego wysokie wyniki w ofensywie).
– Jak każdy zawodnik prowadzony przez Unaia Emery’ego, Pino jest zapracowany w defensywie, często naciskając na gracza z piłką (intensywność obronna, 97 na 99), zanim cofnie się do uformowania zapory w środku boiska. Podobnie jak Raphinha, Pino nie zawsze udanie przeszkadza rywalom w akcjach (wpływ na obronę, 35 na 99), ale bez przerwy działa, nawet jeśli nie ma piłki przy nodze.
Pino ma dopiero 19 lat i jest bliski osiągnięcia 100 występów w Villarrealu. To z całą pewnością zawodnik, któremu będziemy się przyglądać w najbliższych sezonach.
Ktoś jeszcze?
Zanim zakończymy tę część, użyliśmy smarterscouta, aby znaleźć zawodników, którzy mają ponadprzeciętne wynik w utrzymaniu piłki oraz intensywności obronnej, a potem dodaliśmy dodatkowy filtr, który oceniał ich wpływ na szanse zespołu do zdobycia bramki. Jednym z graczy, który wypał dobrze w tych poszukiwaniach był Hirving Lozano z Napoli. Maksykański skrzydłowy (ksywka Chucky) będzie ważną częścią swojej reprezentacji w tegorocznych Mistrzostwach Świata. W ubiegłym sezonie męczył się jednak z kontuzjami, włączając w to ból barku, przez który przegapił siedem spotkań Serie A w sezonie 2021/22.
Innym zawodnikiem, który wypadł bardzo dobrze był Jarrod Bowen z West Hamu, który zakończył sezon z 18 golami i 13 asystami w 51 występach. 25-latek miał brać udział w dodatkowych sesjach treningowych ze sztabem WHU, aby uczyć się stylu gry Arjena Robbena oraz Francka Ribery’ego. Jego mapa strzałów w Premier League wskazuje zawodnika, który osiąga mistrzostwo w znajdowaniu się z piłką w niebezpiecznych dla rywala rejonach boiska.
To zagęszczenie goli zdobywanych z wnętrza pola karnego jest wspaniałym wynikiem gracza występującego po prawej stronie boiska.
Warto również przestudiować okazje, które kreuje Bowen. Błyszczy, kiedy otrzymuje piłkę pod presją rywali, ale wcale nie potrzebuje mieć jej długo przy nodze, aby zrobić coś istotnego.
Siedem ligowych asyst Bowena miało wynik xA 3,9, sugerujecy, że napastnicy West Hamu nieco dodali od siebie po podaniach od Anglika. Wyobraźmy sobie więc, co zrobili bardziej utalentowani (na papierze) napastnicy United, gdyby otrzymywali w polu karnym podania od Bowena.
Łączny wynik goli i asyst w lidze wygląda naprawdę imponująco na przestrzeni ostatniego sezonu. Tylko Kevin De Bruyne, Son-Heung-min oraz Mohamed Salah częściej byli zaangażowani w akcje bramkowe swojej drużyny niż Bowen w sezonie 2021/22.
Prawa strona ofensywy może nie być najbardziej palącym problemem dla United tego lata, ale jest potencjał na to, że Ten Hag będzie szukał wzmocnień i poprawy na tej pozycji.
United z całą pewnością skorzystałby na kolejnym kreatorze i zdobywcy bramek, który ściągnąłby nieco obowiązków z pleców takich graczy jak Bruno Fernandes i Cristiano Ronaldo w sezonie 2022/23 (i później). Na szczęście Ten Hag będzie miał sporo opcji do wyboru, zarówno w samym United, jak i na rynku transferowym.
Komentarze