Paweł Waluś Niestety, Cristiano Ronaldo nie robi się coraz młodszy. Portugalczyka prawdopodobnie czeka ostatni sezon na Old Trafford, dlatego dobrze by było już teraz pomyśleć o ewentualnym zastępstwie. Jednak rynek napastników jest bardzo trudny i wydaje się, że z każdym dniem znikają kolejne opcje. The Athletic wskazuje tych, którzy zostali i mogliby poradzić sobie z tą rolą.
Artykuł The Athletic – treść oryginalna
Witamy w trzeciej części „Zakupów dla Ten Haga”, gdzie przyglądamy się pozycjom, które nowy menedżer Manchesteru United mógłby chcieć wzmocnić przed sezonem 2022/23. Sprawdzamy, jakich zawodników w przeszłości Erik ten Hag preferował na danych pozycjach, a potem rekomendujemy kogoś, kto pasowałby do tej roli na Old Trafford.
W części pierwszej przyglądaliśmy się defensywnym pomocnikom. W części drugiej skupialiśmy się na prawoskrzydłowych. Teraz chcemy poszukać środkowego napastnika.
Wszyscy zawodnicy analizowani w tej serii będą sprawdzani przez dane smarterscout, który ocenia piłkarza w skali 0-99, na podstawie tego, jak często wykonuje on daną akcję w porównaniu do innych graczy na tej pozycji (np. odbiory piłki albo przerwanie akcji) lub jak są skuteczni (np. jak skutecznie potrafi napędzić akcję z piłką przy nodze).
Zanim zaczniemy, słówko na temat Cristiano Ronaldo…
Cristiano Ronaldo w ubiegłym sezonie był pierwszym napastnikiem Manchesteru United, ich najlepszym strzelcem oraz zawodnikiem roku, jednak już kilka razy sugerowaliśmy, że to wcale nie jest dobry znak. Powrót Ronaldo do domu doprowadził do niezręcznej sytuacji. W wielu momentach pokazał, że jest on piłkarzem, który robi różnicę, kiedy zespół ledwo unosił głowę nad poziom wody. Jednak strzelecka posucha na początku 2022 roku zademonstrowała, że United kiepsko radzi sobie z uzupełnianiem braków 37-latka.
Zanim dojdzie do jakiejkolwiek dyskusji na temat nowego napastnika, Ten Hag będzie musiał przestawić swoją drużynę, aby wykorzystywać atuty (i maskować słabości) starzejącego się Ronaldo. Każdy napastnik, który tutaj trafi, początkowo będzie odgrywał drugie skrzypce, występując w Lidzie Europy i spotkaniach w środku tygodnia, zwłaszcza że Ronaldo będzie chciał zachować zdrowie na Mistrzostwa Świata w nietypowym terminie.
Poza Ronaldo, hierarchia United wśród napastników zawiera:
– Anthony’ego Martiala, który powraca po rozczarowującym wypożyczeniu z Sevilli i ma problemy z odpowiednim interpretowaniem przestrzeni ofensywnej
– Marcusa Rashforda, który najlepiej na środku ofensywy gra, mając za plecami dwóch rozgrywających
– Alejandro Garnacho, który zaimponował w rozgrywkach FA Youth Cup, ale prawdopodobnie nie jest jeszcze gotowy na ponad 20 spotkań w sezonie dla United
Ta krótka lista prezentuje jednocześnie napastników na okres 2023-27, jak i na sezon 2022/23…
Jak grali napastnicy w zespołach Ten Haga?
Nowy menedżer United nie boi się mieszać w swoim zespole, aby wyciągnąć jak najwięcej z napastników, którymi dysponuje. Pokazywał w przeszłości, że potrafi współpracować zarówno z bardziej utalentowanymi technicznie zawodnikami, jaki i tymi w typie młota kowalskiego, opartymi na swoich atrybutach fizycznych. Kiedy przeglądamy jego okres w Ajaksie, wyróżnia się pięć nazwisk.
– Klaas-Jan Huntelaar, który zdobył 23 gole w 43 występach i był czołowym napastnikiem zespołu Ten Haga w sezonie 2018/19. Już po trzydziestce, był typowym napastnikiem operującym w polu karnym przeciwnika, często uruchamiając podaniami wbiegającego Donny’ego van de Beeka lub Hakima Ziyecha.
– Kasper Dolberg, który zdobył 12 goli w 38 występach podczas sezonu 2018/19. Dolberg to wychowany w Ajaksie napastnik: wysoki i potrafiący przetrzymać piłkę, bardziej komfortowo czujący się we współpracy z odwróconymi skrzydłowymi Ten Haga, strzelający bramki z bliskiej odległości.
– Dusan Tadić grał jako fałszywa dziewiątka w Lidze Mistrzów podczas rozgrywek 2018/19. Tadić był jeszcze bardziej mobilną wersją Dolberga, często wybiegał nawet w okolice środka pola, aby wyciągać środkowych obrońców poza pozycję, pozwalając tym samym innym ofensywnym graczom Ajaksu na wykorzystanie tej przestrzeni.
– Brian Brobbey był młodym zawodnikiem, który występował w mniej zapamiętanym, „zaginionym” Ajaksie z sezonu 2019/20, po czym dołączył do RB Lipsk w 2021 roku. Teraz ma 20 lat i znalazłby się na naszej krótkiej liście, gdybyśmy zdecydowali się na taki eksperyment myślowy rok później.
– Sebastien Haller to ostatnia dziewiątka, która grała w Ajaksie pod wodzą Ten Haga. Pomimo wzrostu, Iworyczyk grał bardzo podobnie do Dolberga, rozgrywając piłkę ze skrzydłowymi i wykańczając akcje w polu karnym. Haller dodał również bardzo potrzebne zagrożenie w pojedynkach powietrznych.
– Jakość zawodników determinuje system gry, a nie na odwrót. Tutaj tak naprawdę nie chodzi o systemy. Chodzi o to co robisz, kiedy posiadasz piłkę, kiedy ją tracisz i w ciągu tysiąca innych momentów. Musisz być też w stanie to zmienić – mówił Ten Hag pod koniec sezonu 2018/19.
„Napastnik Ten Haga” to bardzo płynne określenie, ale ogólnie mówiąc, szukamy kogoś, kto potrafi szybko atakować i umie strzelać zarówno nogą, jak i głową. Swoim ruchem powinien być w stanie tworzyć możliwości ofensywne, a nie czekać, aż piłka zostanie zagrana do jego stopy.
Szukamy napastników, którzy wiedzą, jak zająć uwagę ostatniej linii obrony rywali, a także powinni mieć umiejętność współpracy ze swoim rozgrywającym za plecami oraz szeroko ustawionymi skrzydłowymi.
Zacznijmy naszą listę od rozmowy o… Tammym Abrahamie
Debiutancki sezon Tammy’ego Abrahama w Romie to triumf.
17 razy trafiał do bramki rywali w Serie A, dziewięć razy wpisywał się na listę strzelców w rozgrywkach Ligi Konferencji. Roma wygrała swoje pierwsze trofeum od 14 lat, pokonując Feyenoord w finale wspomnianych rozgrywek.
Oto, co mówi nam powyższa grafika…
Abraham powoli staje się napastnikiem kompletnym. Potrafi dryblować (61 na 99 w utrzymaniu i dryblingu), podawać (66 na 99 w podaniach progresywnych), samemu kreować sobie okazje do strzału, a także bronić (wszystkie czerwone kategorie).
Oto co sobie pomyślisz po obejrzeniu tuzina spotkań Abrahama…
– Największą siłą Abrahama jest jego ruch w ofensywie. Zaznacza swoją obecność wśród obrońców, ustawia się pomiędzy nimi, a potem biega w lewo albo w prawo, zmuszając ich, aby odwracali się twarzami do własnej bramki. Jest on fanem „podwójnego ruchu” – zatrzymania się, a potem ruszania ponownie w bardziej ofensywną strefę.
– Czuje się komfortowo grając w parze z innym napastnikiem. Kiedy broni, wie jak odpowiednio biegać, aby pressować, odcinać od podań i przejmować piłki.
– Nie jest jeszcze napastnikiem, który potrafi cofnąć się głęboko i uczestniczyć w wolnym konstruowaniu akcji poprzez tworzenie trójkątów z kolegami – co prawdopodobnie spowodowało, że Thomas Tuchel z radością go sprzedał – jednak poza tym ma prawie wszystko, czego można chcieć od nowoczesnego napastnika.
Kolejna rzecz, która zachwyca przy Abrahamie, to jego mapa strzałów.
Zwróćcie szczególną uwagę na zagęszczenie oddawanych strzałów w polu bramkowym: Abraham ma swoje preferowane miejsca do oddawania strzałów i potrafi się tam pojawiać z odpowiednią regularnością. Warto wspomnieć, że Abraham nie dorównał swojemu xG w zeszłym sezonie. To wciąż zawodnik, który czeka na sezon, w którym zdobędzie 20 bramek w lidze.
Po tym jak udowodnił swoją wartość w Romie, może być trudno przekonać go do odgrywania drugich skrzypiec w innym klubie. Jednak wypełnia on niemal wszystkie wymagania, jakie Ten Hag mógłby mieć wobec napastnika.
Oto, dlaczego wszyscy mówią o… Victorze Osimhenie
Jeśli lubisz napastników, którzy biegną w konkretnym kierunku i oddają strzały z dużą pewnością siebie, to Victor Osimhen jest kimś, na kim warto zawiesić oko.
Oto, co mówi nam powyższa grafika:
– Maksymalny wynik w oddawaniu strzałów. To napastnik, który myśli „mam to”, kiedy tylko znajdzie się w dogodnej okazji strzeleckiej. Kiedy sytuacja nie jest aż tak korzystna, mówi: „i tak spróbuję”.
– Spójrzcie na niemal maksymalne wyniki w utrzymaniu i dryblingu, a także przyjęciach piłki w polu karnym rywala. Osimhen do dominujący nad piłką odgrywający, który cały czas biegnie w kierunku pola karnego rywala, kiedy jego drużyna konstruuje akcję. To jeden z najszybszych napastników w Serie A. Zarówno w Napoli, jak i reprezentacji Nigerii, chce on przejmować spotkania i sprawiać, że dzieją się rzeczy. 14 goli i pięć asyst w 27 ligowych występach sugerują, że nie jest to taki zły pomysł.
– Zwróćcie jednak uwagę na kiepskie wyniki w podłączaniu się do akcji oraz utrzymaniu piłki przy podaniach. Nad tymi kwestiami Osimhen będzie musiał popracować, jeśli kiedyś przeniesie się do klubu, który chce dominować w posiadaniu piłki. Osimhen to fizyczny gracz, który dobrze odgrywa, ale będzie musiał poszerzyć zakres swoich podań poza odegranie piłki do środkowego pomocnika, aby potem pobiec za plecy obrońców.
– Potrafi również stosować pressing, straszyć obrońców rywala, którzy kiepską przyjmują piłkę i często wygrywa starcia we wczesnej fazie akcji rywali.
Spójrzmy teraz na mapę strzałów…
Osimhen to prawonożny napastnik, który potrafi dobrze przyjąć piłkę. Podobnie jak u Abrahama, widzimy tutaj zadowalającą aktywność w polu bramkowym rywala. Mniej zadowalające są próby z dalszej odległości, najczęściej również niskiej jakości.
Osimhen osiągnął wynik ponad swoje xG w poprzednim sezonie. Zaprezentował również podwójny ruch kłusownika, kiedy biegł już w kierunku bramki rywala w momencie oddawania strzału kolegi z drużyny, podczas gdy większość osób skupia się wtedy na oglądaniu piłki. Jego 0,52 xG w ciągu 90 minut to naprawdę dobry wynik dla napastnika, który ma ambicję być czołowym punktem ofensywy swojego zespołu.
Osimhen ma 22 lata i 15 goli w 22 występach dla reprezentacji Nigerii. Rekord wynosi 37 i należy do Rashidi Yekiniego. Jeśli tylko napastnik Napoli będzie unikał kontuzji, to ma sporą szansę stać się najlepszym strzelcem w historii swojej reprezentacji.
Podobnie jak Abrahama, trzeba byłoby go przekonać do odgrywania roli drugiego napastnika. Obaj będą również kosztować sporą sumę klub, który postanowi po nich ruszyć. Przez większą część sezonu 2021/22 kluby Serie A zastanawiały się jak zatrzymać Abrahama i Osimhena albo jak znaleźć piłkarza takiego jak Abraham i Osimhen dla własnej drużyny.
Czy słyszeliście już o…. Gianluce Scamacce?
Gianluca Scamacca, napastnik Sassuolo, ma znajdować się na celowniku Arsenalu, a także obu klubów z Mediolanu. Preferowanym wyborem Mikela Artety został ostatecznie Gabriel Jesus, ale nie bez powodu sztab hiszpańskiego szkoleniowca uważnie przyglądał się Scamacce…
Oto, co mówi nam grafika:
– Scamacca to zawodnik, który często strzela i jest energicznie różnorodny. To młody napastnik, który lubi wystawiać się do gry, ale w przyszłości będzie musiał popracować nad swoim ruchem z i bez piłki. Spójrzcie na różne wyniki w sekcji defensywnej – to sugeruje napastnika, który chce naciskać, ale biega prostymi liniami i nie ma takiego wpływu na grę, jakby mógł mieć.
– 23-latek jest wysoki, ale mimo to nie radzi sobie najlepiej z piłkami posyłanymi przez kolegów górą. Podobnie jak Haller w Ajaksie, Scamacca lubi cofnąć się w głąb boiska i wraz z pomocnikami konstruować akcję za pomocą krótkich, rozsądnych podań (spójrzcie na wynik podłączania się do akcji).
– Zakończył on sezon z 16 golami w 36 występach Serie A, ale spójrzcie na różnicę w wynikach oddanych strzałów, a także xG kreacji strzałów. To jest coś, nad czym 23-latek być może będzie musiał popracować w przyszłości.
Ilustruje to również jego mapa strzałów, na której widzimy, że 15 goli, które nie były rzutami karnymi, miało xG 10…
Będzie musiał otrzymać ostrzeżenie o tym, jak niepewne są oddawane przez niego strzały, jeśli będzie chciał przeskoczyć na wyższy poziom w europejskiej piłce.
Scamacca to pierwszy napastnik na naszej liście, który prawdopodobnie nie miałby problemu z bycia wsparciem dla Ronaldo. Raczej nie chciałby wygryźć go ze składu w najbliższym sezonie. Jest jednak wystarczająco młody i zdolny do zmian, aby stać się napastnikiem na miarę Ligi Mistrzów w ciągu najbliższych kilku lat.
Zerknijcie na… Amine Gouiriego
Amine Gouiri, francuski napastnik U-21 zdobył 10 goli w 38 występach w Ligue 1 dla Nicei w zeszłym sezonie. Gra on jako mobilny odgrywający. Może przyciągnąć zainteresowanie United, jeśli Ten Hag chciałby nawiązać do stylu, w którym Ajax grał w sezonie 2018/19 w Lidze Mistrzów, kiedy Tadić występował jako fałszywa dziewiątka.
Oto, co mówi nam grafika:
– Wyróżniającą się umiejętnością Gouiriego są jego podania. Kiedy 21-latek cofa się w głąb pola, aby pomóc w budowaniu akcji Nicei, to nie ogranicza się tylko do krótkich podań do środkowego pomocnika. Potrafi zagrywać bardzo różnorodne piłki, aby pomóc tym kolegom w ataku. Taka ambicja może być przemieniona w bardzo mocną zaletę.
– Jest również dobrym dryblerem, potrafi utrzymać piłkę w niebezpiecznych strefach i kreować okazje innym.
– To mądry obrońca – może nie najbardziej zapracowany podczas pressingu (intensywność defensywna), ale bardzo dobrze wybiera momenty, kiedy można odzyskać piłkę (spójrzcie na wynik wpływu na defensywę oraz odbioru piłki).
Spójrzmy na jego mapę strzałów. Którą opiszemy jako… hmm.
Wśród naszych kandydatów, Gouiri oddaje najmniej strzałów w ciągu 90 minut i często też decyduje się na wątpliwe próby zza pola karnego. W zeszłym sezonie strzelił 7 goli z akcji, a jego xG wynosiło 8,5, więc ma on „to coś” jeśli chodzi o strzały. Przyszły szkoleniowiec będzie musiał nauczyć go, aby oddawał więcej strzałów z bliskiej odległości do bramki i z pewniejszych pozycji.
Rok temu w lutym The Athletic opisało Gouiriego jako „statystycznego sobowtóra Roberto Firmino”. To raczej nie będzie rasowy łowca goli, ale raczej ktoś, kto ciężko pracuje i sprawia, że jego zespół lepiej atakuje. Niezwykły talent i świetlana przyszłość powodują, że Gouiri staje się dobrym drugim wyborem dla klubu, który ma ambicje do gry w Lidze Mistrzów.
Ktoś jeszcze?
„Czy rozważaliście Patricka Schicka?” spytał jeden z naszych kolegów, kiedy pracowaliśmy nad tym tekstem. 26-latek skończył ostatni sezon z 24 golami w 27 występach w Bundeslidze, więc w klasyfikacji strzelców wyprzedził go tylko Robert Lewandowski.
Jeśli Ten Hag będzie szukał napastnika zamkniętego w polu karnym, w typie Huntelaara, to faktycznie jego spojrzenie może paść w tym kierunku…
Reprezentant Czech strzela często i z dobrych pozycji, umie także regularnie wprowadzać piłkę właśnie w te rejony. Ma również dobrą umiejętność wykańczania akcji, która idzie w parze z jego inteligencją czytania wydarzeń boiskowych.
Spójrzmy na smarterscout…
To jest strzelec przez duże „s”.
Schick zapewnia spektakularny finał, ale raczej nie bierze udziału w konstruowaniu akcji. Jeśli jednak United będzie wywierał presję na rywalach i dominował w posiadaniu piłki, to może być typ napastnika, którego będą chcieli u siebie zobaczyć.
Środkowy napastnik to pozycja, która może przysporzyć sporo problemów United na rynku transferowym. Zawodnicy, którzy natychmiastowo wzmocniliby ich skład będą drodzy, a także trzeba będzie ich przekonać do roli drugiej opcji za Ronaldo, co miałoby mieć wartość w dłuższej perspektywie.
Ponadto pozostaje pytanie, czy napastnik, który zgodzi się na bycie następcą Ronaldo, ostatecznie będzie potrafił się odpowiednio zaadaptować do tej roli. Biorąc pod uwagę obsadzenie ofensywnych pozycji w United, przychodzący napastnik miałby łatwiejszą prace, gdyby klub wzmocnił pozycję defensywnego pomocnika oraz prawego obrońcy.
W idealnym świecie, Ten Hag chciałby znaleźć maszynę czasu i ściągnąć 25-letniego Edinsona Cavaniego, który rozwiązywałby wszystkie problemy. W 2022 roku zawodnik, który prawdopodobnie jest najbliższy temu profilowi, został już zaklepany przez Manchester City (Julian Alvarez). Powinniśmy też wspomnieć, że na wstępnej liście znajdował się Darwin Nunez, który trafił do Liverpoolu oraz Taiwo Awoniyi, który będzie reprezentował Nottingham Forest.
Manchester United będzie się musiał wykazać odwagą przy kupowaniu napastnika. Posiadanie głębokich kieszeni również będzie pomocne.
Komentarze