Jeśli Manchester United chce wiedzieć, jak wygląda dobrze zorganizowana gra, powinien ponownie obejrzeć zwycięstwo Tottenhamu Hotspur 3:0 na Old Trafford. W obliczu bezradnego pressingu i nieistniejącej obrony, “Koguty” rozszarpały zespół Erika ten Haga na strzępy.
Rotacje w środku pola podopiecznych Ange Postecoglou okazały się zbyt trudne dla organizacji “Czerwonych Diabłów”, a skupienie się na atakowaniu skrzydłami wielokrotnie przebijało szyki Manchesteru United.
Podczas posiadania piłki zmiana pozycji obrońców i pomocników Tottenhamu, skutecznie rozciągała formację 4-4-2 gospodarzy…
…i stworzyła luki w linii pomocy, które wykorzystywał cofający się z linii ataku Dominic Solanke lub inni występujący w tym momencie na środku piłkarze Spurs.
Tutaj zmiana pozycji Dejana Kulusevskiego i Pedro Porro tworzy lukę między Marcusem Rashfordem i Kobbie Mainoo, gdy wymieniają się kryjącymi, a Solanke cofa się, aby dać możliwość dla Cristiana Romero na podanie przez tę przestrzeń.
Gdy Romero zagrywa piłkę do Solanke, Kulusevski zaczyna poruszać się do przodu, aby zaoferować swojemu napastnikowi progresywną opcję, a Brennan Johnson powstrzymuje ruch w jego stronę Diogo Dalota, trzymając się swojej pozycji.
Solanke zagrywa piłkę w kierunku Johnsona, a Kulusevski wbiega do linii ataku i otrzymuje piłkę od skrzydłowego. Atak Tottenhamu prawą stroną przyciąga Manuela Ugarte, co oznacza, że James Maddison jest wolny po drugiej stronie, ponieważ Noussair Mazraoui musi martwić się o Timo Wernera (poza kadrem).
W rezultacie Kulusevski zmienia kierunek akcji i zagrywa do Maddisona, i tym samym Ugarte zostaje wyciągnięty ze swojej pozycji.
Na innym przykładzie, Kulusevski i Solanke są początkowo pilnowani przez Mainoo i Lisandro Martineza. Napastnik Tottenhamu cofa się, aby zaoferować opcję do podania, a Kulusevski rozpoczyna bieg do przodu, zmuszając tym samym Martineza i Mainoo do zmiany pozycji, ponieważ Destiny Udogie skupia uwagę Ugarte.
Ponownie, moment, w którym Tottenham przesuwa piłkę, to moment, gdy zmieniają swoje pozycje, aby zaskoczyć Manchester United podczas wymiany kryjących zawodników. Jednak Solanke zwraca ją do Romero, ponieważ nie ma możliwości podania.
Gdy Romero zagrywa piłkę szeroko do Porro, Solanke atakuje przestrzeń za Mainoo. Tymczasem Kulusevski wciąga Martineza głębiej, a Ugarte musi kryć Udogie, co oznacza, że “Czerwone Diabły” nie mogą zabezpieczyć przestrzeni za Mainoo, gdy podanie Porro dociera do Solanke.
Kolejno środkowy napastnik zagrywa do Johnsona na prawe skrzydło, a gdy Ugarte przesuwa się, by zaoferować wsparcie, walijski napastnik oddaje piłkę do Rodrigo Bentancura, który posyła ją w wolną przestrzeń do Maddisona.
Maddison następnie przerzuca ciężar gry na drugą stronę, po czym połączy siły z Kulusevskim, by niemal podwoić w tym miejscu przewagę Tottenhamu.
Ruch Tottenhamu w strefach centralnych nadal rozciągał strukturę Manchesteru United bez piłki.
Tutaj Mainoo i Ugarte początkowo kryją Kulusevskiego i Maddisona, ale gdy Spurs przenoszą piłkę w kierunku prawej strony, urugwajski pomocnik przesuwa się, aby pokryć pozycję Mainoo.
Zmiana pozycji Ugarte oznacza, że Alejandro Garnacho nie może zaangażować się w pressing na Micky’ego van de Vena ze względu na wąskie ustawienie Maddisona i Udogie (poza kadrem).
Romero podaje piłkę z powrotem do Guglielmo Vicario, a gdy bramkarz zagrywa do Van de Vena, Garnacho jest spóźniony z pressingiem.
Ugarte przesunął się, aby kryć Maddisona, a Mazraoui został powstrzymany przez Wernera na lewym skrzydle, dzięki czemu Van de Ven bez problemu znalazł wolną przestrzeń, aby posłać piłkę do Udogiego.
Kostki domina zaczęły się przewracać, a prawa strona obrony Manchesteru United spóźniła się z wywieraniem presji na Udogie i Wernera, co pozwoliło im na wspólną akcję lewym skrzydłem, zanim lewy obrońca znalazł Kulusevskiego przed polem karnym, a Johnson trafił w słupek.
Co więcej, boczni obrońcy Tottenhamu i Bentancur ustawiali się inteligentnie, aby bronić się przed kontratakami na wypadek odzyskania posiadania przez “Czerwone Diabły”.
Tutaj Udogie znajduje podaniem Wernera na lewym skrzydle, a Bentancur przesuwa się w kierunku akcji, aby ją zabezpieczyć.
Takie zachowanie Bentancura stanowi bezpieczeństwo dla lewej strony Tottenhamu. Na przykładzie tej sytuacji, Udogie wbiega w pole karne, ale dośrodkowanie od Wenera nie dociera do niego, a Manchester United rozpoczyna kontratak. Van de Ven i Romero mogą agresywnie bronić środkową przestrzeń i prawą stronę, ponieważ Bentancur śledzi ruchy Garnacho.
W innym przykładzie, Porro i Bentancur cofają się głębiej, podczas gdy Tottenham nadal atakuje po stałym fragmencie gry.
Gdy atak zawodzi i Manchester United szuka kontrataku, zespół Postecoglou jest w stanie bronić trzech różnych linii, a zmiana pozycji Bentancura pozwala Udogie bronić przestrzeń w centralnej części.
Umiejętność Tottenhamu do obrony kontrataków pozwoliła im również na stworzenie własnych w przeciwnym kierunku. Ze względu na entuzjastyczne podejście “Czerwonych Diabłów” podczas takich prób, zawsze są podatni na kontry, i sytuacja się odwraca.
Przykład poniżej pokazuje wąskie ustawienie Udogie, które pozwala mu odzyskać piłkę, gdy to Manchester United przechwytuje ją w środku pola i atakuje zwolnioną przestrzeń.
Van de Ven przesuwa się, aby bronić pozycji Udogie, a lewy obrońca uzupełnia tą w środku pola, co pozwala mu przechwycić podanie Garnacho do Joshuy Zirkzee i zmienić kierunek gry.
Przejście do ataku znajduje Kulusevskiego, który zagrywa do Wernera, biegnącego na sytuację jeden na jeden, ale Niemiec trafia prosto w Andre Onanę.
W trakcie akcji prowadzącej do pierwszego gola Tottenhamu, Udogie był gotowy do śledzenia poczynań Garnacho w przypadku utraty piłki.
Kiedy Manchester United odzyskuje piłkę i rozpoczyna ofensywę, lewy obrońca znajduje się na pozycji do obrony przed Garnacho, podczas gdy Van de Ven i Romero bronią pozostałych przestrzeni. Bruno Fernandes próbuje znaleźć podaniem Garnacho…
… ale obecność Udogie zmusza Argentyńczyka do zagrania piłki wstecz w kierunku Rashforda. Tymczasem Bentancur cofa się, aby wesprzeć obronę, co daje możliwość dla Van de Vena na sprint i wyprzedzenie Rashforda w walce o piłkę – na wypadek gdyby Van de Ven się spóźnił, Bentancur już się cofał, aby go ubezpieczać.
Tottenham odwraca akcję w drugą stronę, a Van de Ven pędzi przez niezorganizowaną obronę Manchesteru United, zanim znajduje dośrodkowaniem Johnsona na dalszym słupku, a Walijczyk strzela do pustej bramki.
Rotacje Tottenhamu w środku pola pozwoliło im na grę przez blok Manchesteru United, a ich ustawienie chroniło podczas przejść defensywnych, z którego mogli kontratakować w przeciwnym kierunku.
Dobrze opracowany plan i perfekcyjne wykonanie przez Spurs – czego nie można powiedzieć o podopiecznych Ten Haga w ostatnim roku.
Komentarze