Norman Whiteside

BIOGRAFIA

Norman Whiteside zostanie na zawsze zapamiętany dzięki pobijaniu w młodym wieku wszelkich rekordów. Gdy miał 17 lat był najmłodszym piłkarzem w pierwszej drużynie od czasów Duncana Edwardsa, jako najmłodszy zawodnik strzelił gola w finale FA Cup i wystąpił na Mistrzostwach Świata w reprezentacji Irlandii w 1982 roku. Ogromny Norman był klasą sam dla siebie. Wytrzymały i silny, wspaniale grał w powietrzu, strzelał mocno, co szło w parze z celnością. Whiteside uwielbiał twardą grę, choć nigdy nie przesadzał z ostrymi faulami.  

Urodzony w Belfaście Norman został zauważony przez legendarnego scouta United - Boba Bishopa, który sprowadził również na Old Trafford George Besta i Sammyego McIlroya. W barwach United debiutował na wiosnę 1982 roku w meczu przeciwko Brighton, tuż przed Mistrzostwami Świata w Hiszpanii. W następnym sezonie United dotarli do finału Pucharu Ligi, w którym Whiteside jako najmłodszy zawodnik w historii strzelił bramkę, ten wyczyn powtórzył również miesiąc później w powtórzonym, wygranym 4-0 finale FA Cup przeciwko Brighton.

Przez kilka następnych sezonów Norman znajdował się u szczytu swej formy. Najlepszy moment nadszedł w 1985 roku, gdy 'Czerwone Diabły' rozgrywały finał FA Cup przeciwko Everton. W dogrywce, gdy United grali w dziesiątkę i wszystko wskazywało na to, że zejdą z boiska pokonani, Norman wspaniałym strzałem z około 20 metrów pokonał Southalla. Bramka została uznana najładniejszą w sezonie, a sam mecz przeszedł do historii jako najbardziej emocjonujący triumf United w FA Cup.

W kolejnych latach Whiteside występował schowany za napastnikami i pod nieobecność Robsona zakładał opaskę kapitana. Niestety kontuzje i przerwy w grze powodowały obniżkę formy, a Sir Alex Ferguson przebudowywał w owych czasach swój zespół. Nieszczęśliwy Norman, dla którego najwyraźniej nie było miejsca w wizji Szkota, w 1989 roku został sprzedany do Everton za 600 tysięcy funtów. Po dwóch latach gry dla 'Niebieskich' nawracająca kontuzja kolana zmusiła go do przejścia na sportową emeryturę w wieku zaledwie 27 lat. Norman kontynuował swoją karierę jako naukowiec na Uniwersytecie, gdzie jako specjalista zajmował się kontuzjami stopy.